november 2020


Ter gelegenheid van de Week van reflectie zijn bestuurders, Inspectie, zorgprofessionals en andere betrokkenen uitgenodigd om een blog te schrijven.

 

'Waardering laten zien voor grote inzet zorgmedewerkers'

'Zorgen voor anderen hou je alleen maar vol als je ook goed voor jezelf en voor elkaar zorgt', stelt Frank van der Linden, voorzitter Raad van Bestuur Humanitas DMH. 'Juist daarom ben ik blij met de keuze om dit jaar de Week van reflectie in het teken te stellen van een verwenweek. Het is en blijft daarmee een week waarin we stilstaan bij de geleverde zorgprestaties in de afgelopen periode, die ronduit indrukwekkend zijn.

In dit jaar van huidhonger en ontmoetings-armoede dreigen gezamenlijke momenten van reflectie in het gedrang te komen. Het met elkaar de waarom-vraag stellen en zoeken naar wat het goede is in een bepaalde context is gebaat bij het elkaar in de ogen kunnen kijken en ‘voelen’ wat de ander wil zeggen, soms zonder woorden. En dat valt niet mee via Zoom, Teams, Skype of….nou ja, via het beeldscherm.

Nog meer dan normaal hebben we de afgelopen maanden geleefd naar de waan van de dag, beter gezegd: de waan van de pandemie. Logisch, met een toenemende druk op de personele bezetting moest intensieve zorg worden geleverd en aandacht geschonken worden aan verdriet en frustratie. Tijd voor reflectie was en is er niet of nauwelijks.

Reflectie is noodzakelijk

Terwijl reflectie juist in een tijd van stress, werkdruk en het wegvallen van geruststellende routines van groot belang is. Juist nu we niet zomaar meer kunnen doen wat we gewend zijn te doen, nu cliënten worden geconfronteerd met voor hen soms onbegrijpelijke vrijheidsbeperking en bovendien moeten wennen aan andere vormen van zorg en begeleiding zijn momenten van gezamenlijke reflectie noodzakelijk. Doen we het goede, welke alternatieven hebben we, waarom, waarom, waarom doen we wat we doen?

Ik hoor medewerkers niet zelden zeggen dat ze die reflectiemomenten als cadeau ervaren. Even weg van de waan van de dag, even de tijd nemen om op een andere manier naar je werk te kijken, op een andere manier met collega’s in gesprek te zijn. Even geen tijdsdruk, heerlijk, een cadeau. En hoezeer ik dat ook zelf ervaar, waak ik ervoor om reflectie als cadeau te zien. Het is namelijk noodzakelijk. Het is noodzakelijk in het licht van kwaliteit van zorg. Het is noodzakelijk voor het welzijn van cliënten, omdat het noodzakelijk is voor het welzijn van zorgmedewerkers.

Vakkundigheid en compassie

Het welzijn en de vitaliteit van zorgmedewerkers staan onder druk. Nu ben ik eerlijk gezegd niet zo van de termen als ‘Helden van de Zorg’ of ‘Strijders in de Frontlinie’. Ik heb wel heel veel respect voor zorgmedewerkers, die op basis van vakkundigheid en compassie anderen ondersteunen, zodat ze hun leven (weer of zoveel mogelijk) in eigen handen kunnen nemen. Dat werkers in de zorg dat vakmanschap ook in crisistijd, dag in dag uit, elke keer weer opnieuw hebben laten zien, is absoluut een reden voor dankbaarheid.

Zorgen voor anderen hou je alleen maar vol als je ook goed voor jezelf en voor elkaar zorgt. En juist daarom ben ik blij met de keuze om dit jaar de Week van reflectie in het teken te stellen van een verwenweek. Het is en blijft daarmee een week waarin we stilstaan bij de geleverde zorgprestaties in de afgelopen periode, die ronduit indrukwekkend zijn. Daar bovenop is het een week waarin we de tijd nemen om onze waardering hardop uit te spreken, en te laten blijken dat het welzijn van alle mensen in de zorg bij ons hoog in het vaandel staat. Hoe mooi zou het zijn, als ook vanuit andere organisaties die waardering voor zorgmedewerkers van de daken wordt geschreeuwd.

Frank van der Linden,
voorzitter Raad van Bestuur Humanitas DMH