Column

De wereld reflecteert door

Laten zien dat in de gezondheidszorg en jeugdzorg met hart & ziel wordt gewerkt aan goede zorg, en hiermee bijdragen aan een positief imago van de zorg. Dat was in 2008 een van de drijfveren om het initiatief te nemen tot de Week van reflectie.

Regelmatig stonden toen, en dat is nu niet anders, berichten in de krant over missstanden in de gezondheidszorg en jeugdzorg. Ook op radio en tv werd er uitgebreid aandacht aan besteed. Dat is belangrijk en nodig. Maar we horen en lezen te weinig over de positieve initiatieven die bijdragen aan goede zorg.

Heeft u in uw krant wel eens iets gelezen over zorginstellingen of jeugdzorgorganisaties die van start zijn gegaan met een project, waarin medewerkers ruimte krijgen om morele vragen met elkaar te bespreken? Of mooie interviews met zorgprofessionals, die aan de hand van praktijkvoorbeelden laten zien dat structurele ruimte voor moreel beraad bijdraagt aan kwalitatief betere zorg. Wanneer heeft u voor het laatst op tv een bevlogen zorgbestuurder gehoord, die vertelde waarom hij het belangrijk vindt dat zijn medewerkers ruimte krijgen voor reflectie, waarom het management van zijn organisatie zelf meedoet aan moreel beraad, en regelmatig van gedachten wisselt over het ethiekbeleid binnen zijn organisatie?

De toenmalige eindredacteur van het tv-programma Zembla sprak ik hierover eens aan. We kwamen te spreken over de ‘ethiek van de journalist’. Als je regelmatig bericht over misstanden, wat van groot belang is, heb je de 'morele plicht' om ook eens de positieve voorbeelden te laten zien. Doe je dat niet, dan geef je als tv-programma een vertekend beeld van de werkelijkheid. Zo werk je mee aan een beeld, waarin sterk de nadruk komt te liggen op het beeld van een sector waar het vaak mis gaat, fouten worden gemaakt etcetera. Hij gaf aan dat je met alleen positieve voorbeelden geen interessante uitzending kunt maken. Ik noem Zembla als voorbeeld, maar dit argument is vaker te horen.

Het gaat er bij mij niet in, dat je geen boeiend tv-programma kunt maken aan de hand van positieve voorbeelden. Het klopt dat het niet om BN’ers gaat die wekelijks aanschuiven bij Pauw en Witteman of De Wereld Draait Door. Het gaat om bevlogen zorgprofessionals, leidinggevenden en bestuurders in de zorg en de jeugdzorg, met hart voor hun cliënten en patiënten. Zij kunnen vertellen hoe ze samen met collega’s iedere dag de ruimte nemen om te reflecteren op hun handelen, en zich inzetten voor goede zorg. Betrokken verhalen uit het hart van de zorg.

Waarom niet eens een serie De Wereld Reflecteert Door, in vervolg op de serie De Wereld Leert Door. Iedere avond tien minuten aandacht voor het belang van reflectie en ethiek in de gezondheidszorg en jeugdzorg, in relatie tot de kwaliteit van de zorg. Een programma waarin (jeugd)zorgprofessionals, leidinggevenden, zorgbestuurders, cliënten en patiënten aan het woord komen over dilemma’s in de zorg. Hoe ga je ermee om als een kind uit huis wordt geplaatst? Wat doe je als een bewoner niet meer wil eten? Het draagt niet alleen bij aan een compleet beeld van de werkelijkheid, maar het levert ook nog eens fascinerende televisie op.

AnneMarie Bloemhoff,
Initiator en organisator Week van reflectie, en auteur van o.a. Bezield besturen en Jeugdzorg in beweging