Koninklijke Visio start in de Week van reflectie op dinsdag 26 november 2013 met columns van Jannie Slingerland op de website van de organisatie. Jannie Slingerland is de moeder van Maria, een van de cliënten van Visio.

Onze dochter en onze minister-president kunnen elkaar de hand wel geven, want ze zijn allebei voor meer participatie. Onze dochter participeert al behoorlijk in de zorgwereld, maar ze wil ook wel een stapje zetten buiten de zorgwereld. Het lastige is wel dat ze dan afhankelijk is van anderen, want haar rolstoel moet wel geduwd worden. Helaas stuit ze daarmee op een ernstige financiële hobbel, want in de zorgwereld kost het haar geld als iemand haar in de rolstoel naar een stad of een dorp duwt. Dertig of vijfendertig euro per uur is veel geld als dat betaald moet worden van een Wajong-uitkering. Gelukkig zijn er mantelzorgers die haar met regelmaat meenemen naar een grote stad en op die manier kan ze ook participeren buiten de zorgwereld.

Onze dochter heeft geheel andere gaven ontvangen dan onze minister-president en dat is maar goed ook, want anders zou er nog wel eens een flinke concurrentiestrijd kunnen ontstaan. Onze minister-president heeft de gave van het woord. Onze dochter heeft in haar hele leven nog nooit een woord kunnen spreken. Zij heeft de gave van de taal van het lichaam en is afhankelijk van mensen die haar taal van het lichaam verstaan en begrijpen. Toch gebruikt zij, net als hij, alle gaven die ze ontvangen heeft en meer kunnen wij van niemand verwachten. Onze dochter is geboren om haar kwetsbaarheid te laten zien en die gave gebruikt ze voor honderd procent. Haar kwetsbaarheid kan anderen kracht geven, want door haar zijn wij ons ervan bewust dat wij veel ontvangen hebben. Ze heeft ons geleerd blij te zijn met niets en als je blij bent met niets, ben je blij met alles. Van haar glimlach worden wij al blij en een knuffel van haar is een geschenk.

Toch komen er buiten haar geschenkjes om wel zorgen om de hoek kijken, want als onze minister-president pleit voor meer participatie, dan klinkt dat ook een beetje als bezuinigen. Als wij onze kinderen met hun handicaps willen laten participeren, dan kost dat tijd en helaas hebben we al lang ontdekt dat tijd geld kost. Hoe moet je nog meer bezuinigen als een wandeling naar het dorp al dertig euro per uur kost?

Onze dochter is voor participeren omdat participeren inhoudt dat de één tijd heeft voor de ander en als de ander de tijd heeft, komt er een ontmoeting. In haar stille wereld heeft zij zeeën van tijd en daardoor kan zij een rustpuntje zijn voor iemand uit de snelle wereld. Als de snelle wereld van onze minister-president iets te veel wordt, dan heeft onze dochter alle tijd voor hem. Hij hoeft alleen de rolstoel maar te duwen.

Jannie Slingerland

Jannie is de moeder van Maria, die naar de dagbesteding gaat bij Koninklijke Visio.