De afgelopen jaren zijn we bij Yulius (voorheen RMPI-De Grote Rivieren) bezig geweest met het invoeren van Moreel Beraad op de werkvloer. Dat deden we volgens een proces van ‘zelforganisatie’. Dat wil zeggen: we sloten aan bij belangstelling voor ethiek die al aanwezig was, we lieten mensen cursussen volgen, en als de organisatie even druk was, reorganisatie of andere perikelen, wachtten we gewoon onze beurt af. Kortom, het liep goed, plezierig en geleidelijk aan werden steeds meer mensen en afdelingen enthousiast. Dit proces van ‘zelforganisatie’ verliep goed doordat het de ruimte kreeg en werd ondersteund (ook financieel) door de Raad van Bestuur.

Op de werkvloer werd gesproken over het Project Ethiek. Dat terwijl onze aanpak bewust niet projectmatig was: bij een projectmatige aanpak krijg je meteen discussies over uren en productie, targets die voor een bepaalde datum gehaald moeten worden, aandachtsfunctionarissen enzovoort. Er is overigens niets mis met een projectmatige aanpak voor het invoeren van nieuwe technologie, een nieuw elektronisch patiëntendossier (EPD) en dat soort zaken.

De organisatie is inmiddels zo groot geworden dat de fuzzy control van het invoeren van Moreel Beraad niet langer vol te houden is. Nu is er een Stuurgroep bestaande uit leidinggevenden en een Expertisegroep Moreel Beraad van medewerkers met belangstelling voor ethiek en bedrevenheid in het voeren van Moreel Beraad. En ja hoor, de eerste vergaderingen gingen over zaken als productie en uren, en over de scheve verdeling van expertise over de divisies. Maar dat zullen wel startproblemen zijn die we met enige fuzzy control gaan overwinnen.

Vertegenwoordigers
Walter van Bennekom, geneesheer-directeur Yulius voor Geestelijke Gezondheid

Ruud Verhagen, management-assistent BOPZ (bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen) en secretaris Stuurgroep Ethiek Yulius voor Geestelijke Gezondheid.